ماده30

(اصلاحی 1353/12/28) - کلیه مشاغل وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی مشمول این قانون بوسیله سازمان امور اداری و استخدامی کشور براساس اهمیت وظایف و‌ مسئولیتها و شرایط تصدی از لحاظ معلومات و تجربه طبقه‌بندی و به یکی از گروههای جدول یا جداول حقوق تخصیص می‌یابد. ‌جدول یا جداول حقوق موضوع این ماده از طرف سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به تأیید شورای حقوق و دستمزد میرسد. تبصره 1 - (الحاقی 1353/12/28) - تطبیق حقوق فعلی مستخدمین رسمی مشمول این قانون با جداول موضوع این ماده براساس آئین‌نامه‌ای که از طرف سازمان امور اداری و‌استخدامی کشور تنظیم و بتأیید شورا میرسد به عمل خواهد آمد ولی در هیچ مورد با اجرای این تبصره از حقوق گروه و پایه استحقاقی مستخدم‌ فوق در حین تطبیق وجهی کسر نخواهد شد. تبصره 2 - (الحاقی 1353/12/28) - از تاریخ تصویب این اصلاحیه معاونان استاندار در صورت داشتن حداقل مدرک لیسانس و دارا بودن سایر شرایطی که از طرف سازمان امور‌ اداری و استخدامی کشور تعیین میشود از حقوق و مزایای معاون وزارتخانه استفاده خواهند نمود. ‌تعداد معاونان هر استانداری که مشمول حکم این تبصره میشوند به پیشنهاد استاندار و تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور و موافقت وزیر‌ کشور تعیین میشود و در هیچیک از استانها از دو نفر تجاوز نخواهد کرد.   تبصره 3 - (الحاقی 1353/12/28) - مستخدمین رسمی که از تاریخ تصویب این اصلاحیه به بعد در سمت معاونت شهرداری پایتخت خدمت نمایند مشمول مقررات مربوط به‌ معاون وزارتخانه خواهند بود.   تبصره 4 - (الحاقی 1353/12/28) - جمع حقوق و فوق‌العاده شغل مستشاران دیوان محاسبات به پیشنهاد وزیر امور اقتصادی و دارائی توسط شورای حقوق و دستمزد تعیین‌ میشود.

ماده31

(اصلاحی 1353/12/28) - استخدام رسمی فقط برای تصدی مشاغل یکی از گروههای جداول حقوق مذکور در ماده 30 به عمل خواهد آمد و در هر مورد وزارتخانه یا‌ موسسه مربوط با توجه به شغلی که استخدام برای آن صورت میگیرد گروهی را مستخدم جدید در آن قرار میگیرد تعیین میکند.

ماده32

(اصلاحی 1353/12/28)- حقوق ماهانه مستخدمین رسمی مشمول این قانون به موجب جدول واحد بر مبنای عدد صد به شرح زیر تعیین میشود:                                                                                                                                                                                                                پایه 15 پایه 14 پایه 13 پایه 12 پایه 11 پایه 10 پایه 9 پایه 8 پایه 7 پایه 6 پایه 5 پایه 4 پایه 3 پایه 2 پایه 1 گروه         793 758 723 688 653 618 583 548 513 478 443 دوازده     724 696 668 640 612 584 556 528 500 472 444 416 388 یازده   660 635 610 585 560 535 510 485 460 435 410 385 360 335 ده   595 571 547 523 499 475 451 427 403 379 355 331 307 283 نه 544 522 500 478 456 434 412 390 368 346 324 302 280 258 236 هشت 499 478 457 436 415 394 373 352 331 310 289 268 247 226 205 هفت 446 427 408 389 370 351 332 313 294 275 256 237 218 199 180 شش 383 368 351 335 319 303 287 271 255 239 223 207 191 175 159 پنج 323 310 297 284 271 258 245 232 219 206 193 180 167 154 141 چهار 284 273 262 251 240 299 218 207 196 185 174 163 152 141 130 سه 260 250 240 230 220 210 200 190 180 170 160 150 140 130 120 دو 184 178 172 166 160 154 148 142 136 130 124 118 112 106 100 یک   ‌تبصره (اصلاحی 1353/12/28)- حقوق ماهانه متصدیان مقامات دولتی مذکور در ماده 3 که در جدول موضوع این ماده قرار نمی‌گیرد به استثنای رییس دفتر نخست‌وزیر و‌ رییس دفتر وزیر با توجه به جدول حقوق مندرج در این ماده و عدد صد که مبنای آن قرار داده شده است به شرح زیر تعیین می‌شود: الف (اصلاحی 1353/12/28)- معاون وزارتخانه 1000 ب (اصلاحی 1346/04/22)- استاندار - سفیر - معاون نخست وزیر 1100 پ (اصلاحی 1346/04/22)- وزیر - دبیر کل سازمان امور اداری و ‌استخدامی کشور 1250 ت (اصلاحی 1353/12/28)- نخست وزیر 1400   تبصره 2 (الحاقی 1359/02/17)- حقوق و مزایای افرادی که بعد از انقلاب (57/11/22) در مقام سرپرست وزارتخانه ها انجام وظیفه نموده اند معادل حقوق و مزایای وزیر تعیین میگردد و از محل اعتبار مربوط قابل پرداخت است.

ماده33

ضریب جدول حقوق موضوع ماده 32 چهل ریال تعیین می‌ شود. سازمان امور اداری و استخدامی کشور مکلف است در موردی که به علت افزایش هزینه زندگی و عوامل دیگر تغییر ضریب جدول حقوق ضروری باشد تغییر ضریب را برای تصویب مجلسین به دولت پیشنهاد کند. (اصلاحی 1353/12/28) - به منظور استقرار نظام هماهنگ در تعیین حقوق ومزایای مستخدمین دولت‌، شورای حقوق و دستمزد از وزیردارایی و یکی از وزرا به انتخاب نخست‌وزیر و دبیرکل سازمان‌امور اداری و استخدامی کشور تشکیل می‌شود. وزارتخانه‌ها وکلیه موسسات و شرکتهای دولتی اعم از این که مشمول‌ مقررات این قانون باشند یا نباشند، همچنین موسسات موضوع بند ت ماده 2 مکلفند قبل از هر نوع تغییر میزان‌حداقل حقوق و مزایای مستخدمین خود قبلاً موافقت شورای‌مذکور را کسب کنند.کلیه موسسات دولتی که به‌موجب قانون خاص خود، شمول‌قوانین و مقررات عمومی نسبت به آنها مستلزم ذکر نام آن‌موسسات در قانون مربوط می‌باشد با تصویب هیأت وزیران‌مشمول حکم این تبصره خواهند بود و قوانین و مقررات کلیه موسسات دولتی در مواردی که با مقررات این تبصره مغایر است ملغی خواهد بود.وظایف دبیرخانه شورای حقوق و دستمزد به‌عهده سازمان‌امور اداری و استخدامی کشور خواهد بود. آیین‌نامه اجرایی این تبصره به‌وسیله شورای مذکور تهیه می‌شود و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد

ماده34

(اصلاحی 1357/10/02)- مستخدم رسمی به استناد شغلی که برای آن استخدام میشود در پایه یک گروه مربوط وارد خدمت میگردد و در صورتی که این قبیل‌مستخدمین دارای سابقه خدمت دولتی باشند بازای هر دو سال سابقه خدمت دولتی آنان یک پایه در گروه شغل مورد تصدی به آنان اعطاء میشود.‌مدت خدمت زیر پرچم و خدمات اجتماعی زنان جزو سابقه خدمت دولتی مستخدم محسوب میشود. ‌حکم این ماده شامل کلیه مستخدمینی که طبق مقررات این قانون به استخدام رسمی پذیرفته شده‌اند نیز میباشد.

ماده35

(اصلاحی 1349/08/12)- در صورت رضایت‌ بخش بودن خدمات هر یک از مستخدمین رسمی مشمول این قانون وزارتخانه‌ ها و موسسات دولتی در ازاء هر دو‌سال خدمت یک پایه ترفیع به آنان اعطاء می‌ کنند. به مستخدمی که خدمات برجسته‌ای انجام داده باشد بجای یک پایه میتوان دو پایه اعطاء کرد خدمات برجسته با ضوابطی که در آئین نامه موضوع ‌تبصره ماده 28 تعیین میشود تشخیص خواهد شد. تبصره (الحاقی 1349/08/12)- در نقاطی از کشور که سازمان امور اداری و استخدامی کشور پیشنهاد میکند و به تصویب هیأت وزیران میرسد هر یک سال اشتغال ‌مستخدمین رسمی از لحاظ ترفیع هجده ماه تا دو سال محسوب میشود.

ماده36

تغییر گروه مستخدم رسمی با رعایت شرایط زیر امکان پذیر است: الف – در گروه جدید پست سازمانی بدون متصدی وجود داشته باشد. ب – مستخدم واجد شرایط لازم برای تصدی شغل گروه جدید باشد. ت – از لحاظ معلومات مورد لزوم برای تصدی شغل گروه جدید از عهده امتحانات مقرر بر آید. تبصره 1 (اصلاحی 1357/10/2) - مستخدمینی که ارتقاء گروه یافته یا مییابند در پایه‌ای از گروه جدید قرار میگیرند که در گروه قبلی دارا بوده‌اند. ‌در مواردیکه پایه قبلی مستخدم در گروه جدید وجود نداشته باشد آخرین پایه گروه جدید به آنان عطاء میشود.   تبصره 2 (اصلاحی 1357/10/2) - در صورت ضرورت و با رضایت مستخدم میتوان پستی در گروه پایین‌تر باو ارجاع کرد و در این صورت مستخدم در پایه‌ای از گروه جدید‌قرار خواهد گرفت که در گروه قبلی دارا بوده است و تفاوت حقوق پایه گروه قبلی با پایه گروه جدید را دریافت خواهد کرد و در تعیین حقوق آمادگی بخدمت و حقوق بازنشستگی و وظیفه او مبنای محاسبه قرار میگیرد و در غیر اینصورت مستخدم آماده بخدمت خواهد شد. هر نوع افزایش حقوق ناشی از ترفیع پایه اینگونه مستخدمین بابت تفاوت‌های مذکور در فوق محسوب خواهد شد. ارتقاء گروه مجدد مستخدمی که بترتیب فوق در گروه پایین‌تر منصوب میشود تا بالاترین گروهی که قبلاً دارا بوده است بدون گذراندن امتحان مقرر در بند (پ) این ماده با داشتن سایر‌شرایط مجاز است و در این صورت در پایه‌ای از گروه بالاتر قرار میگیرد که در گروه پائین‌تر دارا بوده است و تفاوت حاصل از ارتقاء گروه او بابت تفاوت‌حقوق مذکور در فوق محسوب خواهد شد.   تبصره 3 (اصلاحی 1361/1/29) -استفاده مستخدم رسمی از حقوق شغل مورد تصدی، بر اساس جدول حقوق موضوع ماده 32 در موقع تنزل گروه و یا تغییر شغل در دوران آمادگی بخدمت و بازنشستگی یا در برقراری حقوق وظیفه از کارافتادگی وفوت مشروط برآنست که حداقل ششماه تمام تصدی پست مربوطه را داشته باشد.این حکم در مورد مستخدمین موضوع تبصره 2 این ماده که به علت عدم قبول پست درگروه پائین تر آماده بخدمت شده یا میشوند نیز جاری است.

ماده37

آیین‌نامه اجرایی مواد 30 و 35 و 36 به وسیله سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه می‌ شود و به تصویب شورا خواهد رسید.

ماده38

در صورتی که نوع کار و وظایف و مسئولیت های بعضی از مشاغل وزارتخانه ها و موسسات دولتی مشمول این قانون اقتضاء نماید که مبالغی علاوه بر حقوق به مستخدمین رسمی شاغل آن پرداخت شود مبلغی به عنوان فوق العاده شغل به شاغلین آن مشاغل پرداخت خواهد شد تعیین مشاغل مستحق دریافت فوق العاده مزبور و میزان این فوق العاده و همچنین ازدیاد یا تقلیل یا حذف این فوق العاده در مورد مشاغل مختلف بنا به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیئت وزیران صورت خواهد گرفت. تبصره 1 (اصلاحی 1353/12/28)- جمع حقوق و فوق‌العاده شغل نمیتواند از دو برابر بالاترین حقوق جدول مربوط تجاوز کند. تبصره 2 - فوق العاده شغل فقط در مدتی قابل پرداخت است که مستخدم رسمی در شغلی که فوق العاده مزبور به آن تعلق میگیرد انجام وظیفه کند. تبصره 3 - مستخدم رسمی هنگام مرخصی استحقاقی از فوق العاده شغل مورد تصدی خود استفاده خواهد کرد. ‌تبصره 4 - مستخدم رسمی طی مرخصی استعلاجی حداکثر تا چهار ماه در هر دوازده ماه خدمت متوالی می‌ تواند از فوق‌ العاده شغل مورد تصدی‌ خود استفاده کند. تبصره 5 - میزان اعتبار فوق‌ العاده شغل همه‌ ساله ضمن بودجه کل کشور پیش‌ بینی خواهد شد و جمع پرداختی‌ های فوق‌ العاده شغل هر سال از مبلغ‌ اعتبار منظور در بودجه مصوب نباید تجاوز کند. ‌تبصره 6 (الحاقی 1346/04/22)- فوق‌العاده شغل مقامات دولتی مذکور در ماده 3 از یک برابر حقوق آنان نباید تجاوز کند.

ماده39

(اصلاحی 1346/04/22)- وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی می‌توانند علاوه بر فوق‌العاده شغل مذکور در ماده 38 این قانون فوق‌العاده‌هایی به شرح زیر به‌مستخدمین پرداخت کنند. الف - فوق‌العاده اضافه کار که فقط در قبال ساعات کار اضافی برای انجام وظایف مشخص به طور غیر مستمر قابل پرداخت است. ب - فوق‌العاده بدﻯ آب و هوا بمستخدمینی که در نقاط بد آب و هوا انجام وظیفه میکنند قابل پرداخت است. پ - فوق‌العاده محرومیت از تسهیلات زندگی به مستخدمینی که در نقاطی خدمت میکنند که فاقد تسهیلات لازم زندگی است قابل پرداخت است. ت - فوق‌العاده محل خدمت که فقط به مستخدمینی که محل جغرافیائی خدمت آنان تغییر میکند حداکثر بمدت پنجسال در هر محل قابل پرداخت‌است. ث - فوق‌العاده روزانه که فقط در قبال روزهایی که مستخدم خارج از محل خدمت خود انجام وظیفه می‌کند قابل پرداخت است. ج - فوق‌العاده اشتغال خارج از کشور فقط به مستخدمینی که در خارج از کشور انجام وظیفه می‌کنند قابل پرداخت است. چ - فوق‌العاده کسر صندوق که فقط به تحویل‌داران و تحصیل‌داران و مأمورین پرداخت قابل پرداخت است. ح - فوق‌العاده تضمین که فقط به صاحب‌جمعان نقدی یا جنسی قابل پرداخت است. خ - فوق‌العاده سختی شرایط محیط کار فقط به مستخدمینی که در شرایط غیر متعارف محیط کار به تشخیص سازمان اداری و استخدامی مجبور به‌انجام وظیفه میباشند قابل پرداخت است. (الحاقی مصوب 1363/2/18) ‌د - فوق‌العاده نوبت کاری به مستخدمینی که در نوبتهای غیر متعارف مجبور به انجام وظیفه میباشند قابل پرداخت است. (الحاقی مصوب 1363/2/18) تبصره 1 (الحاقی 1351/12/24)- حداکثر مدتی که مستخدم در طول خدمت خود در یک نقطه بد آب و هوا خدمت خواهد کرد نباید از پنجسال تجاوز کند مگر با رضایت‌مستخدم که در هر حال فوق‌العاده‌هاﻯ موضوع بندهاﻯ ب و پ این ماده طبق مقررات مربوط به او پرداخت خواهد شد. ‌دولت مکلف است ترتیبات و ضوابطی براﻯ تغییر محل جغرافیائی خدمت مستخدمین تعیین کند. تبصره 2 (الحاقی 1367/03/05)- مستخدمینی که بنا به ضرورت و تشخیص وزارتخانه ها و موسسات دولتی مشمول این قانون و شرکتهای دولتی بیش از پنج سال در نقاط محروم و بد آب و هوا خدمت نمایند، مشمول محدودیت زمانی موضوع بند «ت» نخواهند بود و فوق العاده محل خدمت طبق مقررات مربوط به آنان پرداخت خواهد شد.

ماده40

وزارتخانه‌ ها و موسسات دولتی مشمول این قانون می‌ توانند مبالغی برای جبران هزینه‌ های زیر به مستخدمین خود پرداخت کنند: الف - هزینه ایاب و ذهاب که فقط به مشاغل خاصی که تصدی آنها نوعا مستلزم رفت و آمدهائی برای انجام وظایف مربوط است تعلق میگیرد. ب (اصلاحی 1346/04/22)- هزینه سفر که فقط به مستخدمینی که به خارج از محل خدمت خود اعزام یا منتقل می‌شوند قابل پرداخت است. پ (اصلاحی 1346/04/22)- هزینه نقل و مکان که فقط در موقع تغییر محل خدمت مستخدمین دولت قابل پرداخت است.

ماده41

(اصلاحی 1346/04/22)- وزارتخانه ها و موسسات دولتی مشمول این قانون میتواند به مستخدمینی که منشاء برجسته شوند پاداش پرداخت کنند جمع پاداش های پرداختی بیک مستخدم در هر سال نباید از یک برابر مجموع حقوق و مزایای یکماه او تجاوز کند ولی با تصویب هیئت وزیران تا دو برابر مجموع حقوق و مزایای یکماه مجاز خواهند بود.

ماده42

آیین نامه اجرای مواد 39 و 40 به وسیله سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه می‌ شود و به تصویب هیئت وزیران خواهد رسید.

ماده43

مستخدم رسمی نمی تواند تصدی بیش از یک پست سازمانی را داشته باشد. وزارتخانه ها و موسسات دولتی نمیتوانند غیر از حقوق و مزایای پست سازمانی مورد تصدی و فوق العاده ها و هزینه ها و پاداش مندرج در این فصل تحت هیچ عنوان وجهی به مستخدمین خود پرداخت کنند. تبصره 1 - حق کشف قاچاق موضوع قوانین منع کشت خشخاش و مجازات مرتکبین قاچاق و مقررات الحاقی آنها از شمول این ماده مستثنی است. تبصره 2 (اصلاحی 1349/08/12)- پرداخت حق تدریس - حق تألیف و تصنیف و ترجمه - حق تحقیق حق تهیه و تنظیم و رهبری و گویندگی و اجرای برنامه‌های آموزشی و‌فرهنگی و هنری - حق حضور در جلسه - حق‌الزحمه کارشناس - حق‌العلاج و حق‌الزحمه صاحبان حرف پزشکی مشروط بر آنکه امور راجعه به آنها ‌در غیر ساعات اداری و علاوه بر وظیفه مستخدم انجام شود. همچنین پرداخت هزینه پذیرائی و عیدی پایان سال و کمک خواربار از شمول این ماده ‌مستثنی است. ‌آئین نامه اجرائی موضوع این تبصره به وسیله سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه میشود و پس از تصویب هیأت وزیران قابل اجرا است. ‌تبصره ماده 292 قانون اصلاح پاره‌ای مواد قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 1345/12/28 و الحاق موادی به قانون مذکور به قوت خود باقیست.